Wat is natuurgeneeskunde en waar komt het vandaan?

 

 

Herkomst

Natuurgeneeskunde vertegenwoordigt een eeuwenoude visie op geneeskunde die wereldwijd wordt herkend in diverse traditionele geneeswijzen. In Europa werd deze visie verder ontwikkeld door de oude Grieken, nog voor de opkomst van de moderne reguliere geneeskunde. Zowel reguliere als alternatieve geneeskunde zijn geworteld in dezelfde grondbeginselen en beide beroepsgroepen leggen dezelfde eed af: de Eed van Hippocrates. Voor sommigen is deze eed slechts een symbool, maar voor mij vormt het een verbinding met iedereen die mij als zorgprofessional voor is gegaan en zij die nog zullen volgen. De eed staat voor de bevordering van gezondheid, waarbij de kwaliteit van leven wordt gerespecteerd. Natuurgeneeskunde is in Nederland een vrij-beroep. Dat betekend dat veel mensen zich op een relatief simpele manier kunnen bekwamen in natuurgeneeswijzen. Kijk daarom goed op de website van de behandelaar of deze ook daadwerkelijk erkend is.

 

Natuur ~Genees ~Kunde

Voor mij vertegenwoordigen deze drie woorden uit het woord 'natuurgeneeskunde' het volgende: 

 

'Natuur' voor het natuurlijke proces, de visie en de producten.

'Genees', uit het woord geneeskunde, symboliseert de helende werking en de focus op genezing in plaats van op ziekte of diagnose.

'Kunde' duidt op kwaliteit en professionele benadering door deskundigheid, bijscholing en netwerken binnen mijn vakgebied.

 

'Genees' & 'Kunde' komen samen wanneer ik onderzoek hoe een ziekteproces is ontstaan, om van daaruit een natuurlijke en helende behandelmethode te vinden die is afgestemd op de 'Natuur' van de individu; natuurgeneeskunde.

 

Kruidengeneeskunde

Is een aparte behandewijze en wordt besproken bij Fytotherapie. Op deze pagina lees je over de werking van kruiden en de onderlinge relatie van inhoudsstoffen die de keuze van een recept mede bepalen.

 

 

 

Gezondheid is meer dan alléén het afwezig zijn van ziekte.

 

 

Een verschillende aanpak tussen complementaire, alternative en reguliere geneeskunde

 

Een gekwalificeerde therapeut, coach, (huis)arts of specialist is een professioneel opgeleide vakpersoon die voldoet aan de kwaliteitseisen gesteld door zijn/haar overkoepelende vereniging. 
Onder natuurgeneeskundige wordt ons beroep gezien als een alternatief op reguliere geneeskunde, die ons op haar beurt ziet als complementaire geneeskunde.

 

Complementair betekend aanvullend (op regulier) en alternatief biedt een andere mogelijkheid. Complementaire en Alternatieve geneeskunde (niet te verwarren met alternatieve geneeswijzen), hebben een andere visie op ziekte en gezondheid dan regulier. Reguliere geneeskunde zal in een behandeling de ziekte willen definiëren of het uitsluiten daarvan, waarbij er ingezet wordt op et verminderen van de symptomen en de klachten. In de alternatieve & complementaire geneeskunde is de klacht de uiting van de onbalans en wordt zoveel mogelijk de oorzaak achterhaald en behandeld, waarmee de klacht afneemt en weg blijft. 

 

De woorden worden dus verschillend gebruikt, zo ook de kijk en waardering naar elkaars professie. 'Is het wel evidence based' of 'kan het wetenschappelijk onderbouwd worden' zijn zinnen die ik vaak hoor. De realiteit is dat de vraagstelling en het uitgangspunt van een onderzoek bepalen hoe de uitkomsten geïnterpreteerd kan worden, met andere woorden wat is het belang van de onzerzoeksvraag. En klinisch onderzoek wordt verricht op vrijwilligers. Vanuit natuurgeneeskundig oogpunt is geen énkel mens hetzelfde én wordt er anders gekeken naar chronische ziektebeelden. De pricipes voor wetenschappelijk onderzoek staan vast:

eerlijkheid, zorgvuldigheid, transparantie, onafhankelijkheid, verantwoordelijkheid. Dit, willen wij volgens mij allemaal.

 

Omdat in het verleden niet alle kruiden bruikbaar zouden zijn, bij de doorontwikkeling van de reguliere geneeskunde, ontstond er een noodzaak om stoffen te extraheren en te synthetiseren. Zo ontstond de farmaceutische industrie. Hun zoektocht, om voor hen niet praktische werkingen van kruiden uit te sluiten, heeft echter niet geleid tot bijwerkingsvrije medicatie. Zoals ik het zie komt dit doordat het uitsluiten van contra-indicaties een persoonlijk aanpak vereist. De standaard van gerandomiseerd onderzoek maakt individualisatie onmogelijk, omdat medicatie voor een brede groep geschikt moet zijn. 

Dit is significant anders dan de geïndividualiseerde aanpak van een alternatieve / complementaire therapie. Het is niet alleen de visie op ziekte en gezondheid die anders is, maar óók de investering in de individu. Daarnaast is het prettig dat er gestandaliseerde zorgmethodes zijn in grotere zorginstellingen. Op die manier is er een breder zorglandschap ontstaan. In een aanvullend traject kunnen er zo keuzes worden gemaakt die de patiënt ontlasten óf aansterken gedurende een zwaardere periode in hun leven.

 

De uitdrukking 'baat het niet, dan schaadt het niet' kan nooit een objectieve professionele behandelmethode zijn. De belastbaarheid van een individu moet áltijd worden overwogen in therapie en advies.

 

De RBCZ is de koepelorganisatie die staat voor een vrije zorgkeuze, waarbij complementaire en alternatieve opleiders, instituten, beroepsverenigingen en therapeuten aangesloten zijn. Er zijn steeds meer regulieren specialisten en instellingen die RBCZ gecertificeerde therapeuten erkennen. 

 

Pagina's met aanvullende informatie: